وقتی که گل در نمیاد سواری اینور نمیاد
کوه و بیابون چی چیه
وقتی که بارون نمیاد ابر زمستون نمیاد
اینهمه ناودون چی چیه
حالا تو دست بی‌صدا دشنه ما شعر و غزل
قصه مرگ عاطفه خوابهای خوب بغل بغل
انگار با هم غریبه‌ایم خوبی ما دشمنیه
کاش من و تو می‌فهمیدیم اومدنی رفتنیه
تقصیر این قصه‌ها بود تقصیر این دشمنها بود
اونا اگه شب نبودن سپیده امروز با ما بود
سپیده امروز با ما بود
کسی حرف من رو انگار نمی‌فهمه
مُرده، زنده، خواب و بیدار نمی‌فهمه
کسی تنهاییم رو از من نمی‌دزده
درد ما رو در و دیوار نمی‌فهمه
واسه تنهایی خودم دلم می‌سوزه
قلب امروزی من خالی‌تر از دیروزه
سقوط من در خودمه سقوط ما مثل منه
مرگ روزهای بچگی از روز به شب رسیدنه
دشمنیها مصیبته سقوط ما مصیبته
مرگ صدا مصیبته، مصیبته، حقیقته
حقیقــته، حقیقـته
تقصیر این قصه‌ها بود تقصیر این دشمنها بود
اونا اگه شب نبودن سپیده امروز با ما بود
سپیده امروز با ما بود
